Świat naszej psychiki, naszych emocji, uczuć, myśli, motywacji i zachowań to labirynt, w którym nietrudno jest się zgubić, nawet będąc dorosłym człowiekiem. Co dopiero, kiedy ma się kilka lub kilkanaście lat i dopiero wchodzi się w świat, który wydaje się najeżony niebezpieczeństwami. Okres dojrzewania to bardzo ważny moment, w czasie którego z dzieci stajemy się dorosłymi, formułują się w nas zasady i wartości, którymi będziemy się kierować w przyszłości, zaczynamy się uczyć innych ludzi, ale przede wszystkim siebie samych. Nietrudno jest pobłądzić, jeżeli dziennie spadają na nas dziesiątki bodźców emocjonalnych, których nie rozumiemy i nie umiemy uporządkować, a nikt nie kwapi się do pomocy. Dlatego tak ważna jest psychoedukacja dzieci i młodzieży.
Dziecko, aby pod względem emocjonalnym rozwijało się w sposób harmonijny, musi przede wszystkim czuć się bezpiecznie. Niestety, z wielu przyczyn, często tak się nie dzieje. Powodem najczęściej są problemy w domu. Dziecko wówczas otrzymuje wiele nieprawidłowych wzorców i sprzecznych sygnałów, co w przytłaczającej większości przypadków ma negatywny wpływ na rozwój jego psychiki. Dlatego tak ważne jest stworzenie takiemu dziecku bezpiecznej przestrzeni w przedszkolu czy w szkole – przestrzeni, co do której dziecko będzie pewne, że zostanie w niej wysłuchane, a nie ocenione i że zostanie mu udzielona pomoc zarówno doraźna, jak i długotrwała.
Psychoedukacja nie musi dotyczyć wyłącznie sytuacji, w której dziecko lub nastolatek ma problemy domowe. Tego rodzaju sesje mogą służyć bardzo wielu celom, takim jak np. nauczenie się lepszego rozpoznawania własnych emocji i reagowania na nie, poznanie metod na koncentrację i bardziej skuteczną naukę, uczenie się budowania zdrowych relacji z innymi, skorygowanie nieprawidłowości we własnych zachowaniach i zastąpienie ich właściwymi, nauczenie się zdrowych sposobów odpoczynku i relaksu czy poznanie sposobów na radzenie sobie z trudnymi sytuacjami emocjonalnymi w przyszłości.
Psychoedukacja to bardzo szerokie spektrum wiedzy i działań, dlatego nie powinno się jej zaniedbywać w żadnej placówce oświatowej czy w żadnym ośrodku dla dzieci i młodzieży. Ten rodzaj poznawania samego siebie powinien być stawiany przynajmniej na równi z innymi przedmiotami szkolnymi, takimi jak język polski czy matematyka. Pod tym względem mamy spore zaległości, które warto jak najszybciej nadrobić. Nie dla nas, ale dla dzieci i młodzieży, bo to w ich rękach leży przyszłość.